hallo Els,
wel een belangrijk onderwerp, het ongevraagd fotograferen van mensen. ik weet nog steeds niet goed wat mijn standpunt daarover is. heb er hier wel een interessant verhaal over gevonden en hier ook.
ik denk dat een heleboel ontzettend mooie foto's nooit gemaakt zouden worden als fotografen mensen niet zonder toestemming vooraf 'op de korrel' mogen nemen....
ben er zelf wel af en toe door anderen op aangesproken als ik aan het fotograferen was. niet altijd even vriendelijk....
over deze foto heb ik een fikse ruzie gehad. ik heb een tijdje een soort 'kroniek' bijgehouden van het natuurgebied achter ons huis. op een middag in september liepen er overal kinderen rond, hun school had een soort natuur-werkdag georganiseerd en ze waren met elkaar allerlei opdrachten aan het uitvoeren. dit groepje versperde het pad en ik vond ze er samen zo gezellig bijzitten dat ik een foto van ze maakte. een onderwijzeres die toezicht hield vertelde me dat ik absoluut geen foto's van de kinderen mocht maken, want dat was het beleid van de school. ik was het daar niet mee eens, omdat we ons niet op het terrein van de school bevonden en ik ze ook niet hinderde in hun bezigheden. heb haar aangeboden om de foto's toe te sturen maar dat wou ze niet, ik moest mijn camera wegdoen. heb het niet gedaan en heb de foto's de week daarna op mijn blog gezet. gewoon als een impressie van een dag in het natuurgebied.
deze foto heb ik in het LUMC genomen, voornamelijk om de weerspiegeling van de witte jas in de glazen wand. heb die dag nog meer foto's genomen maar werd door de portier gevraagd om daarmee te stoppen vanwege de privacy van de patiënten. daar had ik totaal niet bij stilgestaan dus ik heb mijn camera netjes opgeborgen. heb er geen moeite mee om deze foto te publiceren want er staat in dit geval geen patient op.
deze hipstamatic is in ons winkelcentrum gemaakt, net als die van de vrouw in het blauwe gewaad in mijn vorige post. het kleine meisje was erg geinteresseerd in mijn fototoestel en ik kon het niet laten om haar op de korrel te nemen, wat ze duidelijk erg leuk vond. ik vind het echt een prachtige foto en zou het zonde vinden als ik die niet zou mogen publiceren. kan me ook niet voorstellen wat er op tegen zou kunnen zijn.....
groetjes van helga
En dan ben je nog een vrouw. Hoorde van vriend Erik ook zo'n verhaal toen hij vanuit zijn huidige interesse in erfgoed een gebouw in een park aan het fotograferen was en er dus ook wat schoolkinderen van een eveneens in dat park geplaatste noodschool op het openbare grasveld speelden. Hij werd hysterisch door twee onderwijzeressen aangevlogen om het fotograferen te verhinderen. Wrsch zelfde hysterie waarom kinderen tegenwoordig op een driewieler een helm op moeten, bij een wandeling door de wijk naar de kinderboerderij een fluorescerend jack moeten dragen waar ze haast over struikelen en een waterdichte speelbroek moeten dragen als het regent en juffen en meesters doodsangsten uitstaan omdat ouders vinden dat ze elk risico dat ze zelf als ouder ook niet uit kunnen sluiten moeten vermijden en voor het minste geringste strafrechtelijk kunnen worden vervolgd. Deze kinderen worden vast heel leuke volwassenen...
BeantwoordenVerwijderenDank voor je mooie verslag van jouw dilemma's en voor de verwijzing naar 2 websites. Die websites zijn ook heel informatief, ook de reacties van reaguurders op de hoofdartikelen.
BeantwoordenVerwijderenDe reactie van Gert is trouwens ook een hele goeie en heel grappig geschreven.
Mijn vraag om te mogen fotograferen bestaat trouwens uit gebarentaal en dan krijg je gebarentaal terug (knikje met het hoofd). Ik heb er nog nooit een gesprek over gevoerd.
Ikzelf zal trouwens op menige foto staan in de VS of Japan. Op de boot van Nelly destijds op de Prinsengracht werd je constant gefotografeerd door een continue stroom van langsvarende toeristen en rondvaartboten. Dat voelt niet als probleem. Het is zelfs een leuk idee dat die foto's in het buitenland rondzwerven. Ik wist bovendien dat ik in een toeristisch gebied was.
Waar ikzelf wel een hekel aan had, was de interview- en cameraploeg van TV-West op het Noordeinde in Den Haag (dicht bij mijn werk destijds). Ik liep daar vaak tussen de middag met een broodje in mijn hand. Die ploeg kwam er ook vaak en hield dan mensen aan op straat. Dan vluchtte ik inwendig hard brommend snel weg.
Vreselijk vond ik een keer in Den Bosch, na een dansmiddag. Ik had geen enkels meer over en strompelde richting station. Een fotograaf heeft wel 10 foto's van me gemaakt. Hij posteerde zich frontaal voor me, rende dan weer achteruit en kiekte dan weer, enz. Dat voelt nog steeds akelig.