mooi hoor, dat experiment met de kerstverlichting! de suggestie van een kerstboom kun je er nog in terugvinden. een prachtig voorbeeld van 'schrijven met licht'.
het leuke van lange sluitertijden vind ik dat ik van tevoren nooit precies weet hoe de foto eruit gaat zien. zelfs als mijn camera volledig stabiel is, door het gebruik van een statief, vangt mijn lens in die paar seconden dat hij openstaat altijd wel een of andere vorm van beweging, zoals bijvoorbeeld in deze nachtfoto van een kruispunt in Laag Keppel.
op het moment dat ik de lens openzette, maakte een voorbijrijdende auto deze prachtige parallelle lijnen. ze komen aan de linkerkant rood het beeld binnen en verdwijnen wit in de verte. heel bizar en een beetje surrealistisch zijn de stoplichten: de linker twee zijn rood en groen tegelijkertijd. dat krijg je met een 'normale' sluitertijd niet op de foto!
de foto van je uitje vind ook geweldig! ik moest echt even kijken hoe het nou zat met die huifkarren in de lucht... door de compositie is het toch een intrigerend beeld geworden, ik hou van dat soort foto's!
toevallig had ik zondag ook een heel leuk uitje: ik was met mijn vader naar Kijkduin en struikelde letterlijk over een drumband, waarvoor ik natuurlijk onmiddellijk mijn camera tevoorschijn toverde...
ik heb er een hele serie van gemaakt die ik hier gepubliceerd heb, maar ik heb deze foto speciaal voor ons blog bewaard. terwijl jij zondag je camera de lucht in stak, richtte ik de mijne omlaag, misschien wel op het zelfde moment....!
ineens zie ik dat we allebei een heel 'statische' foto hebben gemaakt van heel 'dynamische' onderwerpen: een pretpark-attractie en een drumband.... met lange sluitertijden waren dat heel andere plaatjes geworden!
groetjes van Helga
Geen opmerkingen:
Een reactie posten