Hallo Helga,
Leuk zeg, die serie van die zichzelf zo goed verzorgende kip. Die had er echt zin in, aan de foto's te zien heeft ze er ook zeker de tijd voor genomen. Ik vind het mooi hoe goed je de beweging van het stof hebt kunnen vangen.
Ik verzorg al jaren een aantal scharrelkippen. Ik ben met dieren opgegroeid. Dus heb er ook al meermalen van genoten. Als je dat nog nooit live gezien hebt kan ik me wel voorstellen dat het er bijzonder uitziet. Ze kunnen zich zelf behoorlijk zwart maken.
Heb er nog nooit aan gedacht om dat vast te leggen, vind het super om dat nu zo te kunnen bekijken.
Je vroeg of ik wat met vogels had, nu daar kan ik eigenlijk alleen maar volmondig ja op zeggen. Ik heb met alle vogels wel wat, ze maken sinds ik een klein meisje ben onderdeel uit van mijn leven en heb er heel wat gehad. Zebravinken, kanaries, kwartels, agapornissen, parkieten, een papegaai en nog veel meer. Mijn vader was ook een liefhebber.
Maar mijn hart zingt nu vooral als ik duiven zie. Mijn vader had als hobby postduiven, die gingen ook mee op de vluchten in het seizoen. Wij hebben ze tijdens zijn begrafenis november 2006 voor de laatste keer los gelaten waarna een vriend van papa ze naar hun thuiskomst op het hok heeft opgehaald. Duiven zijn echt een symbool voor een herinnering aan mijn vader.
En dan nog iets, toen het dit voorjaar duidelijk was dat onze jongste deze zomer de deur uit zou gaan heb ik opnieuw gekozen voor een huisgenootje in de vorm van een vogel, vanwege een allergie van onze jongste kon dat niet eerder binnenshuis, wij hebben hem Droppie genoemd, het is een valkparkiet. Het is een reuze leuk diertje, wat bijna elke dag rond vliegt in de woonkamer.
Er van geniet lekker met je te kroelen maar ook heerlijk brutaal zich overal mee bemoeid.
GroetjEls
Geen opmerkingen:
Een reactie posten