nu was je me alweer voor els, haha, ik had mijn foto’s al uitgezocht maar ik moet nog heel erg wennen aan het feit dat alles met een gebroken enkel zo vreselijk langzaam gaat en zo veel meer moeite kost....
De foto’s in deze post vormen een mooie illustratie van mijn aan huis gebonden zijn, ze zijn alle vier genomen tijdens de verplichte rondjes in de polder met mijn honden.
Dit is onze ‘jongerenhangplek’ van binnen gezien, inclusief de gebruikelijke graffiti, exclusief de doelgroep....
Hier een hele vriendelijke en originele oproep waar duidelijk gehoor aan is gegeven door de ‘maaimannen’....
Deze fiets was uit de sloot gevist en bij de veerpont neergezet. door de extreme hitte is de modder razendsnel opgedroogd, echt een bijzonder effect, alsof hij er al eeuwen staat en dapper de tand des tijds doorstaan heeft. helaas.... een paar uur later had een voorbijganger hem verderop onder een struik gesmeten....
En tenslotte een close-up van ons poldergemaal, waar iemand met felroze verf zijn artistieke inspiratie op heeft uitgeleefd. ik vind het een mooi contrast met het blauw, en met de rest van de omgeving.
Zoals uit jouw en marjoos’ vorige post ook al bleek: in de polder valt altijd wat te beleven!
groetjes van chris
Hoi Chris,
BeantwoordenVerwijderenIk heb weer genoten van jou mooie bijdrage, vooral dat knalroze en fel groene trekt mijn aandacht in de onderste en bovenste foto. Heerlijk om te zien. De fiets onder de blubber, die nodigt uit om van alles bij te kunnen bedenken. Dan de uitnodiging voor bijen en boeren, super leuk.
GroetjEls